کربلا می خواهم

اگر زمانه مرا سنگ آسیا خواهد

به فتنه های پر از غصه مبتلا خواهد

مرا چه غصه که دلدار من تو باشی و من

عنایتی که غلام تو کربلا خواهد

بزن به صفحه دل دست شاهی خود را

که سینه در طلبت قلب پر جلا خواهد

تمام شوق جنونم نگاه لیلائیت

گمان مبر که دل من ضریح را خواهد

میان مروه شاه و صفای آن ساقی

دل عاشقانه طواف رخ شما خواهد

مرا اگر ببری یا که نه!،... می آیم

فقیر رزق خودش از کریم ها خواهد

مگر که خوان تو در خانه ی کریمان نیست؟

نیاز کاسه ی خود این گدا کجا خواهد؟

بیا کرامت خود را صفای جانم کن

که سائلت نمکش از ید شما خواهد

اگر چه خدمت این ناغلام کامل نیست

عنایتی! که غلام تو کربلا خواهد

.

.

.

قطرات اول از آقای محمدزاده بود