بنای مادر

زهرا بنا نداشت خودش را بنا کند

می خواست بنده باشد و یا ربّنا کند

تا باغبان یاس دوباره به پا شود

می خواست در کناره ای گلخانه وا کند

با جاهلان دهر نمی شد شهید شد

در بین در نشست خودش را جدا کند

.

.

.

علی اکبر لطیفیان

معنی من

من بی شما معنی دیگر نمی دهم

باید که با شما مرا باورم کنند

با عاشقان کشته روح اللهت خوشم

شاید مرا فدایی تو مادرم کنند

همواره در رکاب امامم دمادمم

دارم امید جان به کف رهبرم کنند

هر روز عاشقیم و شبها شقایقیم

شاید در این مسیر هوای سرم کنند

در جنگ نرم فرصت پرواز اندک است

ای کاش در مسیر خدا پرپرم کنند

.

.

.

علی اکبر لطیفیان

مادر من

اصلا نمی شود که بمانم جدای تو

من خلق گشته ام که بمیرم برای تو

در بین روضه هات، بیا جان محسنت

با خود مرا ببر که شوم پای به پای تو

نقطه جنون

نام زهرا (س) همه دفتر ایمان من است

ذکر او سیر و سلوک تب عرفان من است

هر چه خواهید مرا سنگ ملامت بزنید

فاطمه (س) نقطه خنثی شدن جان من است

بگویید خودشان بیایند

سفیر جانکش عالم چنین به سر نبرد

که جان قابل من را ز جسم من بدرد

برای فاطمه (س) عمری به سینه ام زده ام

در انتظار نشستم خودش مرا ببرد

ایام فاطمیه (خصوصی)

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

زیارت محبوب

در این زمانه زبان تشنه حمایت توست

و راوی ادب عشق استقامت توست

میان سینه زنی های عرصه ی اشکت

نفس نفس زدن سینه ام حکابت توست

تمام عمر خراباتی ام نشانی از

طراوت نم دستان پر ز طاعت توست

نمی کشم به کسی خرده ای، مگر آنکه

یقین کنم غضب من همان شکایت توست

بصیر خلق نداند که من چه می گویم

امام اول ما والی ولایت توست

چه خوش سری به هوایم زدی تو یا زهرا (س)

نگاه ابری من طالب زیارت توست

بحر شهیدانه

آریا پیکر بی سر بهر مادر سخت است

همچنین! حاصل عمری شود ابتر سخت است

دو لب ساحل دل لرزه به اندام انداخت

دوری از بحر شهیدانه ی کوثر سخت است

هوای تو

دلم هوای شما کرده بی هوا مادر

و دل به معرکه ای کرده تب به پا مادر

اگر چه بین خلایق قریب گمنامم

ولی همیشه تو را می زنم صدا! مادر

عروج

آرزومه مرگ من، مردن آسمانی باشه

خون من هدیه برا یار خراسانی باشه

پرسید از من رفیقم می خوای چه روزی بمیری

آرزومه سوم جمادی الثانی باشه

.

.

.

یا زهرا