تا کجا شده ام!

ز بس گناه نمودم زتو جدا شده ام

به غفلتی که اسیرم پر از بلا شده ام

دعای روز و شب من چرا نمی گیرد|!

خدا نکرده مگر تحبس الدعا شده ام|

نگاه فاطمی ات را ز من مگیر آقا

نگاه خود که بگیری دگر فنا شده ام

توان به چشم ندارم که روی تو بینم

ببین مرا که نبینی که بی وفا شده ام

خطا و غفلت من می کند تو را زخمی

خدا مرا ببخشد که بی حیا شده ام